O depresji w prostych słowach.

Skąd masz wiedzieć, czy powinieneś pójść do psychiatry?

Odpowiedź w moim przypadku była prosta - przeczucie. Stwierdziłam, że spróbuję. Jeżeli to nie będzie to, będę szukała dalej. Warto zaryzykować, w końcu chodzi o moje zdrowie i dobre samopoczucie! Jeżeli zastanawiasz się, czy zapisać się do psychiatry, nie zastanawiaj się. Po prostu to zrób. Może masz dobre przeczucie. Tak, jak ja :)

Czy wizyty u psychiatry oznaczają, że jestem "nienormalna"?

Zadałam sobie to pytanie. Zaczęłam się nad tym głęboko zastanawiać, analizować. 

Teraz myślę, że jeżeli decydujesz się na wizytę u psychiatry jesteś odważny! Zaczynasz walczyć o siebie. Wiesz, że coś złego się dzieje i szukasz pomocy.

A jak odbiorą to inni? To już ich sprawa. Jeżeli uznają Cię za osobę "nienormalną" - nie są Ciebie warci.

Miej odwagę o siebie walczyć! Jesteś najważniejszy/najważniejsza! ♥

Nie uciekaj przed swoimi myślami, w których zaczynasz zauważać w sobie coś niepokojącego. Zwróć się do bliskiej osoby! Zwróć się do specjalisty!

Jeśli jeszcze brak Ci odwagi - zwróć się do mnie! Ja nie oceniam!

Depresję zdiagnozował u mnie lekarz psychiatra. Wybrałam się do niego, ponieważ miałam problemy z koncentracją. Do samego końca nie byłam pewna, czy zapisałam się do odpowiedniego specjalisty. Poza osłabieniem koncentracji wystąpił u mnie jednocześnie spadek energii, spadek nastroju i motywacji do aktywności. Pogorszeniu uległa pamięć, pojawił się spadek zainteresowań, trudności z zasypianiem, tachykardia, trudności w złapaniu oddechu. Zaczęłam odczuwać duży dyskomfort i duszność w tłumie w środkach komunikacji miejskiej. 

​

Co wtedy pomyślałam? - że jestem przemęczona, co na pewno spowodowane jest trudnościami z zasypianiem i wybudzaniem w nocy.

Duszności i kołatania serca? - to na pewno niedobór magnezu.

​

Niestety. Dolegliwości nie ustępowały.

​

17 stycznia 2019 roku poszłam na swoją pierwszą wizytę do psychiatry.

​

Jesteś ciekaw jak taka wizyta wygląda? Zapraszam do kolejnych wpisów.

Jestem studentką psychologii. Choruję na depresję. Jak długo? - Nie potrafię odpowiedzieć. Jestem w trakcie leczenia. Miewam gorsze i lepsze dni.

Dzielenie się swoją historią  ze wszystkimi, którzy są gotowi mnie słuchać, jest czymś, co uwielbiam robić. Coraz więcej osób cierpi na depresję nie zdając sobie z tego sprawy bądź najzwyczajniej wstydzą się swojej choroby. 

​

Jestem tu dla Ciebie! 

Mam nadzieję, że moje wpisy pozwolą lepiej poznać Ci chorobę jaką jest depresja oraz samego siebie.

Zawsze możesz do mnie napisać! Chętnie wysłucham i pomogę!